การรอดชีวิตจากมะเร็งปอดที่ดีขึ้น? มีแอพสำหรับสิ่งนั้น

การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตและยารักษาโรคมีประสิทธิภาพเท่าเทียมกันในการป้องกันไม่ให้ชายและหญิงที่มีโรคเบาหวานเป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ก้าวไปสู่การเป็นเบาหวานชนิดที่ 2
การวิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตเช่นอาหารสุขภาพและออกกำลังกายเป็นประจำและการใช้ยาเพื่อลดระดับน้ำตาลในเลือดสามารถชะลอหรือป้องกันการเกิดโรคเบาหวานเต็มรูปแบบในผู้ที่เป็นโรค prediabetes
อย่างไรก็ตามไม่มีใครทราบว่าจะมีผลกระทบอะไรบ้างหากมีเพศสัมพันธ์กับประสิทธิผลของการแทรกแซงเหล่านี้นักวิจัยจากออสเตรียกล่าว
“สิ่งที่ดีที่สุดของความรู้ของเรานี่คือการทบทวนอย่างเป็นระบบครั้งแรกที่ประเมินความแตกต่างระหว่างเพศที่อาจเกิดขึ้นจากการแทรกแซงเชิงป้องกันในผู้ที่เป็นเบาหวาน” ดร. Anna Glechner จากมหาวิทยาลัย Danube Krems และ Dr. Jurgen Harreiter จาก มหาวิทยาลัยการแพทย์แห่งเวียนนาและเพื่อนร่วมงาน
ผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ไม่ได้ผลิตหรือใช้ฮอร์โมนอินซูลินอย่างเหมาะสม อินซูลินเป็นสิ่งจำเป็นในการแปลงกลูโคสจากอาหารเป็นพลังงาน โรคเบาหวานประเภท 2 ซึ่งเป็นประเภทที่พบบ่อยมากขึ้นมีการเชื่อมโยงกับการมีน้ำหนักเกินและอยู่ประจำ
นักวิจัยได้ตรวจสอบข้อมูลจากผู้หญิงมากกว่า 7,400 คนและชาย 5,500 คนจากการศึกษา 12 ครั้ง ชายและหญิงที่มี prediabetes ที่เปลี่ยนวิถีชีวิตมีโอกาสน้อยลงที่จะพัฒนาเป็นโรคเบาหวาน 40% หลังจากหนึ่งปีและ 37 เปอร์เซ็นต์มีแนวโน้มที่จะคืบหน้าน้อยลงหลังจากสามปีที่ผ่านมาเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ได้ทำการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต
ชายและหญิงที่มี prediabetes ที่เปลี่ยนวิถีชีวิตก็ลดน้ำหนักและลดระดับน้ำตาลในเลือดได้มากขึ้นนักวิจัยกล่าว
การทานยาลดน้ำตาลในเลือดยังช่วยลดความเสี่ยงของโรคเบาหวานในผู้ชายและผู้หญิงที่เป็นโรค prediabetes ตามผลการวิจัยที่ตีพิมพ์ในวันที่ 27 พฤศจิกายนในสมุดบันทึก
การค้นพบเหล่านี้เน้นประเด็นสำคัญแม้ว่าอายุที่เริ่มมีอาการการตรวจและภาระของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ระหว่างชายและหญิงจะแตกต่างกัน แต่ประสิทธิภาพของการแทรกแซงเชิงป้องกันในผู้ที่เป็นโรค prediabetes นั้นไม่ได้รับผลกระทบจากเพศ ข่าวประชาสัมพันธ์
แพทย์สามารถมุ่งเน้นไปที่ปัจจัยที่รู้จักกันเพื่อขยายผลประโยชน์เช่นการยึดมั่นพวกเขาเพิ่ม “ แพทย์ยังต้องให้ความสำคัญกับประเด็นอื่น ๆ ของความไม่เท่าเทียมกันทางเพศเช่นอุบัติการณ์ของโรคเบาหวานประเภทที่ 2 ในชายวัยกลางคนและช่องว่างในการดูแลผู้ป่วยเบาหวานที่มีคุณภาพสูงขึ้น”